Werkgeversgroeperingen: Willy BORSUS maakt het systeem soepeler

Op voorstel van minister van Middenstand, Zelfstandigen en KMO’s Willy BORSUS heeft de Ministerraad deze ochtend een voorontwerp van wet goedgekeurd om het systeem soepeler en dus eenvoudiger toepasbaar te maken voor de werkgevers. De doelstelling is tweeledig: flexibiliteit voor de werkgever en zekerheid voor de werknemer. Met jobcreatie in het vizier.

Context

De werkgeversgroepering (WG) stelt ondernemingen in staat om bepaalde behoeften te poolen, met name wat betreft human resources. Een hervorming onder de vorige legislatuur in 2014 heeft het niet mogelijk gemaakt om het systeem van de WG succesvol te maken in België, omdat we momenteel slechts 9 WG tellen die enkele tientallen medewerkers tewerkstellen.^[1]

Het belang van de formule is nochtans duidelijk:

·           de ontwikkeling van tewerkstelling via de pooling van de activiteiten,

·           het veilig stellen van het contract en de job van de loontrekkende,

·           toegenomen flexibiliteit voor de werkgever;

·           de beheersing van de kosten en de rentabiliteit van de vennoten,

·           de modulering van de behoeften in functie van de ‘business life cycle’ van de partners,

De werkgeversgroepering is een systeem dat flexibiliteit mogelijk maakt voor de werkgever en zekerheid voor de werknemer (= flexizekerheid).

De hervorming van Willy Borsus

Het voorontwerp dat nu vrijdag aan de Ministerraad wordt voorgelegd, wil het systeem aanzienlijk versoepelen. De vooruitgang die geboekt wordt, is de volgende:

- De toelatingsperiode is voortaan onbeperkt (voor de WG van minder dan 50 werknemers). Vroeger werd de duur bepaald door de Minister van Werk.

 - De raadpleging van de Nationale Arbeidsraad (NAR) is niet meer verplicht. Dat was vroeger wel zo, wat vrij zwaar was in termen van procedure en termijn. Voortaan is dit niet meer verplicht. NB: voor de multisectorale WG of de WG die de limiet van 50 werknemers overschrijden, kan de minister evenwel beslissen om de NAR te raadplegen. 

- Dit heeft tot gevolg dat de behandelingstermijnen worden ingekort : de oude procedure nam 100 dagen in beslag, terwijl de nieuwe, voor een monosectorale WG, maximaal 40 dagen in beslag zal nemen.

- De arbeidsvoorwaarden zullen vastgelegd worden door het bevoegde paritair comité (PC). Voor de monosectorale WG is het PC van de sector bevoegd. Voor de plurisectorale WG bepaalt de Minister van Werk welk PC bevoegd is op basis van objectieve criteria die bij wet bepaald zijn. De huidige wet voorzag dat voor de multisectorale WG de loonvoorwaarden bepaald moesten worden in een CAO. Omdat die CAO er nooit is gekomen, waren de voorwaarden vaag. Nu is er duidelijkheid.

- Zodra de WG de limiet overschrijdt van 50 werknemers, zijn er twee mogelijkheden: ofwel houdt de WG op te bestaan binnen de 3 maanden omdat zij niet meer voldoet aan de wettelijke vereisten, ofwel  krijgt zij de toelating van de Minister om haar activiteiten voort te zetten.

- De eventuele tussenkomst van een externe organisator is beperkt tot de WG van meer dan 50 werknemers.

- De WG moet een jaarlijks activiteitenverslag leveren (het gaat om een vangnet voor de monitoring van het systeem, de bevestiging van de validiteit van de WG en, indien nodig, de bijsturing ervan).

Willy Borsus : “Ik ben zeer fier op deze hervorming die het systeem van de werkgeversgroeperingen soepeler zal maken en werkgevers die het zich niet konden veroorloven om een voltijdse werknemer aan te werven, in staat te stellen de werknemers te vinden die zij nodig hadden, waarbij de werkzekerheid van de werknemer gewaarborgd wordt. Mijn doel is met deze hervorming, net als met andere, altijd hetzelfde gebleven: jobs creëren.”

Voordelen van dit nieuwe systeem

- onbeperkte duur

- geen raadpleging van de NAR voor de monosectorale WG

- facultatieve raadpleging van de NAR voor de multisectorale WG

- korte toelatingsprocedure

- bepaling van de modaliteiten via het paritair comité dat van toepassing is op de WG